Kicz

[jurgens]

Ostatnio kupiłem sobie płytkę z wokalną interpretacją utworów Mozarta. Muszę powiedzieć, że jak się tego posłucha i usłyszy co zostaje z muzyki po zdjęciu tych wszystkich ozdobników, ornamentów i Mozartowskiej aranżacji, a potem porówna się to z Bachem lub weneckim barokiem, to wnioski nasuwają się same.

[monia]

Trudno mi to sobie wyobrazić... a mógłbyś wrzucić jakiś przykład?
Poza tym, gdyby z dramatów Szekspira wyrzucić wszystkie ozdobniki to też niewiele by zostało (w najlepszym razie materiał na telenowelę)

[jurgens]

Swingle singers - "Mozart a Cappella". Jeszcze ich nie z mp3-jkowałem.

Np. w przypadku fantastyki jest taki zabieg który służy sprawdzeniu czy to kicz, czy coś wartościowego. Jeśli bohaterom zamieni się "blastery" na rewolwery a statki gwiezdne na samochody czy konie, a atrakcyjność opowiadania nie spadnie, to znaczy, że mamy do czynienia nie z fantastyką, a po prostu zwykłym opowiadaniem z innymi rekwizytami. Jeśli taki zabieg nie jest możliwy, to mamy wtedy do czynienia z czymś co niesie w sobie rzeczywistą wartość.

Byliśmy ostatnio na weselu na którym "zespół" zagrał jakiś utwór Rubika jako walc weselny. Muszę powiedzieć, że nie odstawało to specjalnie od podobnych utworów granych w tym wypadku.

Polecam dokładnie obejrzeć sobie scenę z filmu "Amadeusz" i moment w którym Mozart poprawia utwór Salieriego.

[hydrofor]

[hydrofor]

[hydrofor]

[Hamulec]

[Manzi]

To z mojej ulubionej sztuki:
HÄNDEL: [O mieście Londynie:] Koszmarnie brzydkie, Za to wielkie. I okrutne. To drapieżne zwierzę. Trzeba je codziennie karmić. (śmieje się) „Mesjasz” mu nie smakował. Był dla niego za pobożny. Przy „Alleluja” ludzie wstawali, taka ich ogarniała pobożność. Nie, to nie dla Londynu…
Alleluja mnie aż tak tam nie razi. Chyba w wszystkich jego oratoriach znajdą się mniej lub bardziej sztampowe kawałki. Nic tam specjalnego.
Dziewiąta Becia nie jest znowu niczym tam oryginalnym. W koncercie organowym F-dur op 4, nr 4 też jest chór, nb. do słowa „Alleluja” wmontowany i nikt mu krzywdy nie robi.
Dla mnie najwstrętniejszym kiczem jest Perludium e-moll Chopina. Wyrazistości retorycznej opadającej chromatycznie nie można oczywiście pominąć.
Ale ta ckliwość, te uczucia, ach i och.
Dla mnie większość Chopina zalatuje tandetą, ale wolałbym nie dyskutować, bo to już jest zamach na polską rację stanu. Co tam będę się wychylał. Tak tylko dla porządku napisałem...

[wirez]

A ja co się biorę do jakiejś symfoniki Czajkowskiego, to mnie odrzuca. Zawsze w podobny sposób. Chociaż np arie Damy Pikowej lubię baardzo.

Jeszcze taki niepełny cytat pewnego wielbiciela dawnej odnośnie Czajkowskiego:
"Mdły, jak każdy p...." Proszę sobie dopowiedzieć

Na pewno bardziej cenię Chopina jednak

[Manzi]

Możemy też zupełnie odwrotnie.
Uznajmy, że Modlitwa Dziewicy Bądarzewskiej jest arcydziełem....

[wirez]

Nie znam. Na szczęście?

[Manzi]

[Gość]

Ależ skaczecie z tematu na temat

Skoro już odgrzaliście ten temacik muszę się ustosunkować do ostatniej wypowiedzi Hamulca, której wcześniej nie zauważyłem:

[Gość]

[Manzi]