|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Gość
|
 Wysłany: Sob 6:17, 24 Lut 2007 Temat postu: |
|
|
Cóś dzisiaj wcześnie zerwałem się z wyrka... Pewnie Wilk mnie jakoś hipnotyzuje telepatycznie i przestawia na czas australijski 
Wilku, masz rację twierdząc, że zjawisko dudnień występuje pomiędzy dwoma dźwiękami o zbliżonych częstotliwościach, ale... nie do końca 
Jak zaznaczyłem na wstępie, ciężko to wszystko wytłumaczyć w tak skrótowej formie, nie definiując wcześniej podstawowych pojęć. Aby to, o czym mówiłem, do końca zrozumieć należałoby zapoznać się jeszcze z paroma innymi pojęciami z zakresu akustyki. Trzeba by m.in. zdefiniować i pokazać różnice w widmie akustycznym pomiędzy tonem prostym, wielotonem harmonicznym, wielotonem nieharmonicznym i szumem. Następnie, zilustrować szereg tonów harmonicznych (tzw. alikwotów), które składają się na wieloton harmoniczny i dopiero potem przejść do omawiania pojęcia konsonansu i dysonansu oraz do hipotezy Helmholtza, wedle której stopień konsonansowości lub dysonansowości interwałów zależy od występowania dudnień między alikwotami obu dźwięków interwału. W przypadku konsonansów absolutnych (pryma i oktawa) dudnienia nie występują w ogóle, a w konsonansach doskonałych (kwinta i kwarta) dudnienia co prawda istnieją ale są niesłyszalne.
Nie sądzę jednak, aby tego typu zagadnienia związane z akustyką muzyczną interesowały większość forumowiczów, więc chyba nie ma sensu rozwijać wątku w tym kierunku. Ewentualnych zainteresowanych pogłębieniem swojej wiedzy w tym zakresie odsyłam do literatury fachowej dla reżyserów dźwięku, a podstawowe, użyteczne z praktycznego punktu widzenia, informacje można wyczytać w podręczniku Mieczysława Drobnera "Instrumentoznawsto i akustyka" (PWM Kraków 1980).
Bydgoszcz pozdrawia Sydney
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
Wilk
Dołączył: 26 Kwi 2006
Posty: 342
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: Słupsk/Poznań
|
| Wysłany: Sob 11:18, 24 Lut 2007 Temat postu: |
|
|
Cóż, Michale, ja zacząłem studiować AKUSTYKĘ, więc wiesz.  Na razie miałem dudnienia na tonach prostych, więc możliwe, że jeszcze do końca nie miałem rozwiniętego tematu. A akustykę muzyczną niestety będę miał dopiero od 4 semestru.
Zresztą to raczej ja się przestawiam teraz na czas polski niż hipnotyzuję australijskim.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
hydrofor
Dołączył: 16 Cze 2007
Posty: 25
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Pon 11:34, 18 Cze 2007 Temat postu: |
|
|
| jurgens napisał: | Uważam że w amatorskich zespołach najlepszym rozwiązaniem jest nauczenie się solmizacji relatywnej. Wtedy chórzyści mogą dość szybko opanować sztukę samodzielnego odczytywania utworów.
|
Znalazłem takie oto zgrabne wprowadzenie do tematu solmizacji relatywnej i metody Zoltana Kodaly'ego:
[link widoczny dla zalogowanych]
Po przeczytaniu mam też swoje przemyślenia
1. Solmizacja relatywna jest wymyślona do nauki śpiewu w klasycznych tonacjach dur-moll, Do utworów atonalnych i tworzonych w innych trybach nie była przeznaczona.
2. Solmizacja absolutna kojarzy mi się z "wkuwaniem" pamięciowym kolejnych dzwięków, relatywna zaś z nauką poprzez skojarzenia i tworzenie analogii. Jednocześnie nazwy solmizacyjne (do - re - mi ... ) nie są wygodniejszym do zaśpiewania powieleniem nazw literowych ( C - D - E ... ). Pełnią zupełnie inną rolę.
Jeśli kiedyś będe się uczył solfeżu, zacznę od tej metody, bo mi się bardzo podoba. Nie jest to wcale metoda dla dzieciaków i tępaków, tylko alternatywa dla amatorów.
Ostatnio zmieniony przez hydrofor dnia Pon 21:40, 18 Cze 2007, w całości zmieniany 3 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
anabelle
Dołączył: 28 Maj 2007
Posty: 395
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: UAM, Akademia Muzyczna, Poznań
|
| Wysłany: Pon 14:57, 18 Cze 2007 Temat postu: |
|
|
Kurna! Pewnie dla początkujących ta metoda rzeczywiście jest łatwiejsza, niż "zwyczajna". Ale dla kogoś, kto śpiewa od kilkunastu lat i od pierwszej klasy podstawówki uczył się inaczej, na początku ciężko się oswoić z nowym systemem.
Czy ktoś z Was sprawdził na sobie, czy to działa?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
jadwon
Dołączył: 28 Sty 2007
Posty: 719
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Pon 15:57, 18 Cze 2007 Temat postu: |
|
|
| anabelle napisał: | Kurna! Pewnie dla początkujących ta metoda rzeczywiście jest łatwiejsza, niż "zwyczajna". Ale dla kogoś, kto śpiewa od kilkunastu lat i od pierwszej klasy podstawówki uczył się inaczej, na początku ciężko się oswoić z nowym systemem.
Czy ktoś z Was sprawdził na sobie, czy to działa? |
Swięta prawda... Chyba nie da sie przestawić...
|
|
| Powrót do góry |
|
|
jurgens
Administrator
Dołączył: 19 Lis 2006
Posty: 1634
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: Ożarów Maz.
|
| Wysłany: Czw 22:52, 28 Cze 2007 Temat postu: |
|
|
| hydrofor napisał: |
Po przeczytaniu mam też swoje przemyślenia
1. Solmizacja relatywna jest wymyślona do nauki śpiewu w klasycznych tonacjach dur-moll, Do utworów atonalnych i tworzonych w innych trybach nie była przeznaczona.
|
Utwory skal modalnych bardzo dobrze się poddają solmizacji:
np. dorycka: re-mi-fa-sol-la-ti-do-re
Ale tak naprawdę bardzo trudno znaleźć muzykę atonalną, przy której nie da się znaleźć tonalności, tylko to wymaga trochę gimnastyki 
|
|
| Powrót do góry |
|
|
ulisia
Dołączył: 24 Wrz 2007
Posty: 33
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Śro 7:18, 25 Mar 2009 Temat postu: |
|
|
da się przestawić
i warto próbować
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
