Wratislavia Cantans 6-16 IX 2007

jadwon · Dołączył: 28 Sty 2007 Posty: 719 Przeczytał: 0 tematów

Ja bym bardzo chetnie jakąś relację od Sira napisała ale ja tak ładnie i mądrze nie umiem. dajcie mi trochę czasu- poczekam na Natchnienie Literackie;)

jurgens

Cóż. Właśnie wróciłem z Festiwalu. Będzie jeszcze relacja z Cantus Coelln, Gardinera i z Haendla.

Ale powiem jedno. Moim zdaniem objawieniem nie festiwalu nie jest ani Gardiner, ani nawet Mc Creesh ale

uczestnicy kursu interpretacji muzyki oratoryjnej i kantatowej
ORKIESTRA BAROKOWA FILHARMONII WROCŁAWSKIEJ
Benjamin Bayl dyrygent

Händel - Brockes Passion

Jeśli możecie jeszcze, to musicie koniecznie ich posłuchać. Posłuchaliśmy ich na koniec i powiem, że to był właśnie koncert na który czekałem. Ale o tym napiszę jutro, bo idę spać.

Występują jeszcze kilka razy na festiwalu a bilety wstępu jak za darmo.

jurgens

Z prasy

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Raczek

jurgens

Po Królu Rogerze udaliśmy się na kolejny koncert „Drogi do Bacha”, który nas czekał wieczorem o 21:30. Mieliśmy posłuchać Cantus Coelln pod dyr. Konrada Junghaenela. Zespół składał się z pięciu solistów z towarzyszeniem pary skrzypiec i altówek, organów, oraz bliżej nie znanego mi instrumentu o nazwie „violone” wyglądający jak prototyp kontrabasu.

W programie były chorały ewangelickich kompozytorów Dietricha Buxtehude, Matthiasa Wechmanna – poprzedników Jana Sebastiana Bach..
Już pierwsze dźwięki barokowych skrzypiec i harmonii, spowodowała iż poczułem się w innym świecie.

Koncert podobnie jak koncert Concerto Italiano odbywał się w Kolegiacie Św. Krzyża. Jednak teraz soliści byli słyszalni znacznie lepiej. Orkiestra była mniejsza co w tej akustyce było atutem. Na koncercie obecny był sam dyrektor artystyczny Paul McCreesh. Coś jednak z akustyką było nie do końca dobrze, bo w trakcie koncertu wstał i chodził wzdłuż kościoła słuchając jaki jest odbiór w różnych miejscach i chyba nie był do końca zadowolony.

Moją uwagę zwrócił szczególnie bas – Wolf Matthiass Friedrich, który z ogromną precyzją śpiewał melizmaty a jednocześnie bardzo ekspresyjnie. Zamarzyło mi się posłuchać go w Bachowskim Magnifikacie w Deposuit Potentes. Wydaje mi się, że był to najlepszy bas, jakiego udało mi się usłyszeć podczas festiwalu.

Tradycyjnie koncert zakończył się owacjami na stojąco, a na bis usłyszałem Jesu Bleibet Meine Freude z kantaty BWV 147. Trochę mnie to rozbawiło, bo dokładnie kilka dni wcześniej szukałem tego utworu na forum w dobrym wykonaniu. Teraz miałem niejako koncert życzeń.

jurgens

Kolejny koncert – sir Johna Eliota Gardinera oraz jego The Monteverdi Choir & The English Baroque Solists dał nam okazję zobaczyć tłum ludzi czekających na koncert. Ogromny tłum ludzi który czekał na przybycie mistrza, był imponujący.

Pomimo że byliśmy prawie godzinę wcześniej znaleźliśmy się ostatecznie na końcu Bazyliki Św Elżbiety. Publiczność znajdowała miejsca za filarami, w bocznych nawach, oraz na dostawianych krzesłach. Sporo ludzi stało.
Obok nas siedzieli słuchacze z różnych miast, którzy często jechali cały dzień na ten koncert. My z Mariolą wypatrywaliśmy Jadwon, która zapowiadała się przyjechać z Poznania, ale w sumie nawet nie mieliśmy nadziei że się uda w tym tłumie odnaleźć, no i się nie odnaleźliśmy.

Już przed rozpoczęciem koncertu mistrz został przywitany gromkimi brawami, którymi by nie pogardził niejeden zespół na koniec koncertu.

Troszkę zawiodła nas jednak akustyka. Wydaje mi się, że jednak gotyckie katedry ze swoimi wysokimi sklepieniami nie do końca nadają się na wykonanie muzyki barokowej. Niemniej jednak akustyka była o i tak o niebo lepsza niż w Kolegiacie Św. Krzyża.

W programie były utwory Jana Sebastiana Bacha (BWV 159, BWV 19, BWV 50, BWV 130, BWV 149) oraz Jana Krzysztofa Bacha – „Es erhub sich ein Streit”, „Unsres Herzens Freude ha tein Ende”, „Lieber Herr Gott, wecke uns auf”.

Muszę powiedzieć, że muzyka wuja (bliźniaka taty) Jana Sebastiana zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie. Szczególnie drugi i trzeci jego utwór sprawiły, że chodziły mi ciarki.

O poziomie wykonania nawet nie ma co pisać. Moją uwagę najbardziej zwrócił uwagę tenor James Gilchrist. To był tenor ideał. O ile zawsze u tenora można znaleźć jakieś niedoskonałości – gdzieś się zaciska, gdzieś jest nieładnie. Takiego tenora nie słyszałem nawet na CD.

Na zakończenie owacjom nie było końca. Oczywiście obowiązkowo był bis, ale gdyby sir Gardiner ulegał publiczności, to koncert nie zakończyłby się przed północą.

jurgens

To miał być ostatni koncert. W ewangelicko-augsburskim kościele Opatrzności Bożej. Wybraliśmy się tam ze względu na ciekawą propozycję Haendlowskiej pasji wg Brockesa.

Wykonywać go mieli uczestnicy XXXII kursu interpretacji muzyki oratoryjnej i kantatowej, Orkiestra Barokowa Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu, pod dyrekcją Benjamina Bayla.

Barokowy kościół wydawał się akustycznie idealnym miejscem, co potwierdziło się w trakcie koncertu. Sam zaś koncert przeszedł wszystkie moje oczekiwania.
Chór składał się z młodych solistów, studentów Akademii Muzycznych, a był wśród nich także uczeń szkoły muzyczne II stopnia. Orkiestrę mieliśmy już przyjemność słuchać w Lubiążu.
Powiem tak – na żadnym z dotychczasowych koncertów nie przeżyłem takiego wzruszenia. Wśród solistek było kilka, które spokojnie mogłyby już dzisiaj występować w najlepszych zespołach, dysponujących talentem na miarę Emmy Kirkby. Do tego wspaniałe basy i tenorzy. Może tylko pierwsze arie i początek był niepewny – widać było wielką tremę w czasie bądź, co bądź premierowego wykonania, ale już po chwili trema odeszła i wtedy dali prawdziwy popis barokowego śpiewu.

Nie będę pisał o samej muzyce. Powiem tylko, że był to jeden z najpiękniejszych utworów Haendla, który słyszałem.

Mam nadzieję, że ci utalentowani młodzi ludzie, pozostaną w Polsce i będzie ich można słuchać tu na żywo, a także, że za ich sprawą powstaną płyty i nagrania, które będą liczyły się na świecie.

Z takimi pozytywnymi emocjami kończyliśmy udział w festiwalu.

Raczek

Jadzia! Zapodaj coś o wczorajszych nieszporach Monteverdiego... "pliz" Wink

jadwon · Dołączył: 28 Sty 2007 Posty: 719 Przeczytał: 0 tematów

Oczywiście:)
Zacznę od początku, czyli od tego że jechałam bez biletu, kompletnie w ciemno. Zakupiłam wejścióweczkę i.... siedziałam w perwszym rzędzie:) Ma się to szczęście;) Dosłownie 5 metrów od zespołu, obserwowałam sobie instrumenty- niesamowite, w sumie pierwszy raz miała okazję zobaczyć je z tak bliska i zaobserwować sposób gry. Tyle o miejscu.

Koncert trwał prawie 2 h bez przerwy+ niesamowite owacje ( bardzo mi było żal Pani która za każdym razem musiała wnosić teorbę na scenę, a tych razów było chyba z 6... Wink

)

Samo dzieło Monteverdiego jest ... specyficzne, zróżniecowane i troszke niespójne, ale ciekawe. Jest to przecież samo źródło większych form, stąd może taka rozmaitość. Od chorału do nieśmiałej jeszcze polifonii. Pojawiaja się już małe przebłyski retoryki ( którą można znaleźć w madrygałach).

No a wykonanie...... Porażające. Tylko dwie panie i 12 panów. Tak kameralny skład... Nie spiewali głośno, nie krzyczeli a byli doskonale słyszalni. To jets niesamowite. No i dwóch panów mnie zachwyciło- bas, który bez żadnego wysiłku sięgnał niewyobrażalne doły i Pan tenor- pan juz w wieku bardzo dojrzałym, głos miał jak 20 latek, bez śladu wibracji, bez zacisku- rewelacja.

Ogólnie rzecz ujmując... nam pozostaje chyba tylko jedno płakać smutnie, nad brzegami warciańskiej wody..... Sad

Raczek

Dlaczego płakać? Piękno którego doświadczasz powinno Cię radością napełniać i oblicze Twe rozjaśniać a nie przytłaczać.

jadwon · Dołączył: 28 Sty 2007 Posty: 719 Przeczytał: 0 tematów

Ależ oczywiście!!!!!!!!!!!! Święta racja. I bedzie rozjaśniać jeszcze tydzień.

marianek

jadwon · Dołączył: 28 Sty 2007 Posty: 719 Przeczytał: 0 tematów

Podbudowałeś mnie marianku.... dziękuję Smile

To prawda. Jeszcze kilka miesięcy temu nie śniło mi się że w ciągu dwóch tygodni usłyszę i zobaczę TAKIE zespoły i TAKICH dyrygentów........

Ajcek · Dołączył: 07 Mar 2006 Posty: 74 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Kalisz

jurgens

Ja płakałem na Haendlu.