Jubileusze, rocznice itd .. czyli chórzyści na pomoc!

[smutek]

witam!

dzisiaj tak sobie porozmawiałem z Panią Administrator i doszliśmy do wnioskiu, że ten temat jest potrzebny ..

otóż chodzi o to, że każdy chór ma jakieś uroczystości, imprezy okolicznościowe - mam tu na myśli wszelkiego rodzaju 5,10,15 .. 50-lecia chóru, urodziny dyrygentów itd.

przy takich okazjach wielu z nas poszukuje wszelkich wierszyków, rymowanek, pomysłów na prezent itd.

i właśnie ten temat został stworzony po to, aby pomagać innym chórzystom .. mam nadzieje, że chórzyści/dyrygenci, którzy mają za sobą już takie "imprezki" podzielą się z nami swoimi pomysłami czy też przedstawią własną poezje .. bo przecież muzycy to dziwni ludzie

[smutek]

potrzebuje ..

jakiegoś wierszyka, życzeń na 10-lecie chóru ..

jak ktoś coś ma .. to bede wdzieczny .. bo poeta to ze mnie żaden

[monia]

Oto wiersz, który na 10-lecie 'Adoramusa' napisała Alicja Ślusarczyk

***

Czarne znaki na szlakach pięciolinii
Wyznaczają drogę wołającym głosem
Brzmią ciągłym echem spowiadają
Mormorando szeleszczące jak wiatr
I dyktują ruch Twym wyciągniętym dłoniom
Ponad dźwiękiem przywołują każdego z nas
Andante cantabile do uniesień
Radości w allegro
Zadumy w pianissimo
Do wspólnoty głosu
Do miejsca gdzie błogosławieństwo
spływa do nas z rąk
Z pokorą głowę skłaniam ku dłoniom
Co wielość jeden głos łączy z sobą zdolnych
‘Ja’ ‘Ty’ już niosą mu
Lecz w Adoramusie wielkie silne wszechpotężne MY




...rymów nie ma, ale mimo to, myślę, że wiersz jest ciekawy

[smutek]

thx monia .. fajny wierszol

będzie trzeba lekko pozmieniać

[monia]

O, nadchodzi ten długo oczekiwany dzień koncertu, po miesiącach przygotowań, prób... A mnie łapie przeziębienie i słowa nie mogę wydusić z siebie Eh...
Może ktoś zna magiczny sposób na odzyskanie głosu w kilka godzin?

Jak pech to pech...

[jolene]

troche to obleśnie zabrzmi ale jest to sposób na podtrzymanie głosu śpiewaczek operowych - tzreba wypic surowe żółtko jajka mi już pomogło nie raz czego się nie zrobi dla śpiewu pozdrawiam

[monia]

Może być z tym ciężko - jestem wegetarianką i jajek też nie jadam :/ Ale chyba jeśli jutro zostanę przyparta do muru to chyba spróbuję wszystkiego... Dziękuję za radę

[jolene]

nie ma za co tak wogóle to jestem z chóru Canto z Włocławka podobnie jak Smutek tyle już słyszałam o tym forum więc postanowiłam zajrzec.
pozdrawiam

[scarabbeo]

kogel-mogel to odrobinę skuteczniejsza metoda, a tak samo skuteszna
a jeśli jajek nie jesz, to możesz spróbować kisielu, też działa, ale słabiej...

[monia]

Dziękuję za rady... obyło się bez jajek. Jak sie okazało stres i adrenalina mobilizują wszystkie możliwe siły, i choć bywało lepiej, to dziś nie było najgorzej

[monia]

Wracając do wierszy...
Przypadkiem znalazłam taki oto poemat Wisławy Szymborskiej (może się komuś przyda/spodoba):

***

Koloratura
Wisława Szymborska

Stoi pod peruczką drzewa,
na wieczne rozsypanie śpiewa
zgłoski po włosku, po srebrzystym
i cienkim jak pajęcza wydzielina.

Człowieka przez wysokie C
kocha i zawsze kochać chce,
dla niego w gardle ma lusterka,
trzykrotnie słówek ćwiartki ćwierka
i drobiąc grzanki do śmietanki
karmi baranki z filiżanki
filutka z filigranu.

Ale czy dobrze słyszę? Biada!
Czarny się fagot do niej skrada.
Ciężka muzyka na kruczych brwiach
porywa, łamie ją wpół ach -
Basso Profondo, zmiłuj się,
doremi mane thekel fares!

Chcesz, żeby zmilkła? Uwieść ją
w ziemne kulisy świata? W krainę
chronicznej chrypki? W Tartar kataru?
Gdzie wiekuiste pochrząkiwanie?
Gdzie poruszają się pyszczki rybie
dusz nieszcześliwych? Tam?

O nie! O nie! W godzinie złej
Nie trzeba spadać z miny swej!
Na włosie przesłyszanym w głos
tylko się chwilkę chwieje los,
tyle, by mogła oddech wziąć,
gdzie wraca w kryształ vox humana
i brzmi jak swiatłem zasiał.

***


... Mnie się podoba

[Raczek]

Myślałby kto, że łatwe śpiewanie,
Usta otworzysz i już...
Stąd niepoważne chórów traktowanie.
I są takie chóry, no cóż,
Co stoją na baczność z poważnymi miny.
A my to inaczej robimy.

Vivat vitae!
I co stąd wypływa -
Vivat MUSICA VIVA!
Amen

[jadwon]

Pana Cogito przygody z muzyką

1

dawno temu
właściwe od zarania życia
Pan Cogito uległ
Zwodniczym urokom muzyki

przez bory niemowlęctwa
niósł go śpiewny głos matki

ukraińskie niańki
nuciły mu do snu
rozlewną jak Dniepr kołysankę

rósł
jakby przynaglany dźwiękami
w akordach
dysonansach
zawrotnym crescendo

otrzymał podstawowe
wykształcenie muzyczne
co prawda niepełne
Szkoła Gry na Fortepianie
(zeszyt pierwszy)

pamięta głody studenckie
dotkliwsze niż głód jadła
gdy czekał przed koncertem
na łaskę darmowego biletu

trudno powiedzieć kiedy
zaczęły go nękać
wątpliwości
skrupuły
wyrzuty sumienia

słuchał muzyki rzadko
nie tak jak dawniej zachłannie
z rosnącym zawstydzeniem

wyschło źródło radości

mistrzowie
motetu
sonaty
fugi
nie byli temu winni

zmieniły się
obroty rzeczy
pola grawitacji
a wraz z nimi
wewnętrzna oś
Pana Cogito

nie mógł
wejść do rzeki
dawnego upojeni


2

Pan Cogito
zaczął gromadzić
argumenty przeciw muzyce

jakby miał zamiar napisać
traktat o zawiedzionym uczuciu

zagłuszyć harmonię
gniewną retoryką

zrzucić ciężar własny
na wątłe ramiona skrzypiec

na jasną twarz
kaptur anatemy

ale zważmy bezstronnie
ona
nie jest bez winy

jej mało chwalebne początki -
dźwięki w interwałach
poganiały do pracy
wyciskały pot

Etruskowie chłostali niewolników
przy wtórze piszczałek i fletów

a zatem
moralnie obojętna
jak boki trójkąta
spirale Archimedesa
anatomia pszczoły

porzuca trzy wymiary
flirtuje z nieskończonością
kładzie na otchłań czasu
znikliwe ornamenty

jej siła ukryta i jawna
budziła niepokój filozofów

boski Platon ostrzegał -
zmiany stylu muzyki
powodują przewrót społeczny
obalanie praw

łagodny Leibniz pocieszał
że jednak porządkuje
i jest ukrytym
arytmetycznym
ćwiczeniem
duszy

ale czym jest
czym jest naprawdę

metronomem wszechświata
egzaltacja powietrza
medycyną niebieską
parowym gwizdkiem emocji










3

Pan Cogito
zawiesza bez odpowiedzi
rozważania nad istotą muzyki

nie dają mu tylko spokoju
tyrańska władza tej sztuki

impet z jakim się wdziera
do naszego wnętrza

zasmuca bez powodu
raduje bez przyczyny

napełnia krwią bohaterów
zajęcze serca rekrutów

rozgrzesza nazbyt łatwo
za darmo oczyszcza

- a któż to dał jej prawo
tak szarpać za włosy
wyciskać łzy z oczu
podrywać do ataku

Pan Cogito
skazany na kamienna mowę
chrapliwe sylaby adoruje skrycie
ulotną lekkomyślność
karnawał wyspy i gaje
poza dobrem i złem

prawdziwym powodem rozstania
jest niezgodność charakterów

inna symetria ciała
inne obroty sumienia

Pan Cogito
bronił się zawsze
przed dymami czasu

cenił konkretne przedmioty
cicho stojące w przestrzeni

uwielbiał rzeczy trwałe
prawie nieśmiertelne

marzenia w mowie cherubów
zostawiał w ogrójcu marzeń

wybrał to co podlega
ziemskim miarom i sądom

by gdy nadejdzie godzina
mógł przystać bez szemrania

na próbę kłamstwa i prawdy
na próbę ognia i wody

Zbigniew Herbert, 1997

[hydrofor]

Nasz dyrygent-organista na 50 urodziny dostał od chóru stary patefon.
Teraz na spotkaniach u jego w domu kręcę korbą i puszczam płyty

Ma na przykład taką niemiecką przedwojenną muzykę. Była tam moda na łagodnie śpiewających tenorów z przyjemnym falsecikiem z akompaniującą niewielką orkiestrą. Oprócz tego mnóstwo muzyki w ramach kabaretu, o czym był nawet jeden film