Chór niewidomych

[Maciejko]

Dotarłem do ciekawej informacji o chórze niewidomych, który niegdyś działał w Polsce. Bardzo zainteresowała mnie działalność owego chóru. Czy ktoś z Was ma może jakieś nagrania?
Oto link: [link widoczny dla zalogowanych]

[Wilk]

Na tej samej stronie są fragmenty: [link widoczny dla zalogowanych]

[Maciejko]

Dzięki, Wilku.

[jadwon]

Widziałam kiedyś przepiękny reportaz o niewidomej dziewczynie, studentce dyrygentury chóralnej z Warszawy. Niesamowite było to że wszystko miała w głowie, partytur brailem jest barzdo mało więc musiała uczyc się na pamieć słuchając...

[Maciejko]

Swoją drogą udowodnione jest, że jeśli któryś ze zmysłów jest upośledzony, inne ulegają zaostrzeniu. W tym sensie niewidomi mogą być doskonałymi muzykami....

[jurgens]

Kiedyś był taki projekt z chórem dla niesłyszących, ale rezultaty był podobno znacznie słabsze niż w przypadku niewidzących.

[monia]

To zdanie zwaliło mnie z nóg.

[jurgens]

[smutek]

w chórze z Litwy, który wystąpił podczas festiwalu "CANTATE DOMINE" w Krakowie były 2-3 osoby niewidome .. śpiewali bardzo dobrze!

[Alicja]

Pod Poznaniem w Owińskach jest Ośrodek dla Dzieci Niewidzących i Słabowidzących. Przed laty nawiązałam kontakt z prowadzącym zespół wokalny muzykiem (również niewidomym). Mieliśmy wspólne koncerty w Poznaniu (m.in. w naszej Akademii Muz. i w ZAMKU). Śpiewali przede wszystkim chóralne opracowania utworów rozrywkowych, było też kilka utworów z klasyki chóralnej a capella, ale nie brzmiały najlepiej. Dużo lepsze były kawałki z podkładem.
Publiczność podczas tych koncertów zawsze reagowała tak samo - płakała. Najbardziej przejmujący był moment wchodzenie i schodzenia z estrady, gdy niewidzący byli wprowadzani przez tych, co lepiej widzieli.
Wszystkie koncerty kończyły się bisami.

Dla tego zespołu śpiewać w Poznaniu, w prawdziwej sali koncertowej było ogromnym przeżyciem.

[monia]

Ach... Być może nie powinnam, ale nie mogę się powstrzymać... Nie podoba mi się ta idea.
Nie dlatego, że mam coś przeciwko niewidomym, ale takie zakładanie chóru niewidomych i traktowanie ich specjalnie, jako atrakcję, jest według mnie wyrządzaniem im szkody.
Publiczność opisywana przez Alicję, płakała wzruszona nie wrażeniami estetycznymi, a artystami. To nie jest w porządku. To jest litowanie się. Publiczność pooglądała sobie niewidome dzieci.
Znam dziewczynę, niewidomą, o niesamowitym głosie i słuchu. Śpiewa wspaniale. Podziwiam ją bo pięknie śpiewa, a nie dlatego, że jest śpiewającą niewidomą. Wiem, że jej jest przykro, gdy się mówi "Ta niewidoma co śpiewa" zamiast "Ta dziewczyna z pięknym głosem".
Coś jest nie tak ze społeczeństwem, które niepełnosprawność traktuje jak anomalię, a osoby niepełnosprawne, jak osoby nie z tego świata.

Z jednej strony rozumiem pobudki jakimi kierowali sie założyciele chóru niewidomych - na pewno inaczej pracuje się z osobami, które nie widzą partytur i wszystkiego muszą się uczyć ze słuchu. Nie rozumiem jednak niezdrowej sensacji jaką wywołuje ich działalność. Sądzę, że osoby śpiewające w tym chórze chcą tworzyć muzykę i być oceniane przez pryzmat ich dokonań artystycznych a nie niepełnosprawności.

Co do chóru niesłyszących - to dla mnie kpienie z niedosłyszących.
Widziałam kiedyś wywiad z niedosłyszącą perkusistką (Evelyn Glennie) - ale jak wiadomo wystukiwany rytm odczuwalny jest na cały ciele i odbierany nie tylko słuchem.

[Alicja]

Nie Moniu, nie o to mi chodziło, gdy zapraszałam ten zespół do współpracy. Oni śpiewali naprawdę nieżle i zależało im, by pokazać swoje umiejętności szerszej publiczności. Dotychczas byli to głównie ich koledzy z Ośrodka i czasami parafianie z kościoła. Nie dziw się proszę reakcji publiczności, po raz pierwszy widzieli śpiewających niewidomych. Po koncercie mówili coś innego, niż Ty sugerujesz "takie piękne głosy, a tak pokrzywdzeni przez los". Podczas pierwszego wspólnego koncertu ja również przede wszystkim zauważałam ich niepełnosprawność, potem już nie.
W Ośrodku były dobrze śpiewające dzieciaki, był wykształcony w Akademii Muzycznej dyrygent, dlaczego oni nie mogą śpiewać w chórze? Dlaczego nie mogą koncertować na scenie wobec widzących ludzi?

Nasze społeczeństwo nie spotyka się często z niepełnosprawnymi, stąd taka reakcja. W Niemczech, we Francji, w Wielkiej Brytanii wielokrotnie widziałam grupy niepełnosprawnych na koncertach, w operze, w teatrze. Jak wygląda opieka nad takimi osobami w Polsce - doskonale wiecie. Są zamknięci w ośrodkach, przez to wyalienowani ze społeczeństwa. Nie ma pieniędzy na odpowiednią ilość opiekunów, nie ma pieniędzy na specjalne samochody.

Uważam, że należy dawać szansę niepełnosprawnym na normalne życie. My - ludzie sprawni - musimy się też ich nauczyć. Piękną pracę robi Anna Dymna i jej fundacja.

[monia]